Shares to Multiply

In een intentieverklaring (letter of intent of LOI) worden in de regel de uitgangspunten van een samenwerking of transactie vastgelegd. Ook in het proces van een bedrijfsovername is een intentieverklaring niet ongebruikelijk. Een Intentieverklaring hoeft niet per definitie als Intentieverklaring benoemd te zijn, de vorm is dus minder van belang. Van belang is wel dat de LOI wel aanvaard wordt.

Een intentieverklaring kan bindend of vrijblijvend zijn en dit is afhankelijk van de vorm van formulering. Vaak betreft de intentieverklaring  dat gedurende een periode (exclusief) wordt onderhandeld wordt, een dergelijke LOI is vrijblijvend van aard. Zo kan bij een bindende formulering vaak een vergoeding gevorderd worden van de afbrekende partij.

Vaak bevat een intentieverklaring een gedeelte met bindende afspraken (zoals geheimhouding, exclusiviteit) en een gedeelte met niet bindende afspraken (waarin de uitgangspunten zijn opgenomen).

In een intentieverklaring kunnen opschortende en ontbindende voorwaarden zijn opgenomen (aangaande bindende voorwaarden...)

• opschortende voorwaarden: afspraken zijn pas bindend als de opschortende voorwaarde is gerealiseerd (verkrijgen financiering of vergunning)
• ontbindende voorwaarden: afspraken zijn vanaf begin bindend maar verliezen hun geldigheid als de ontbindende voorwaarde zich voordoet.

Let op de formulering. Het maakt nogal uit of er sprake is van een ruime formulering of juist niet. Bij een buitenlandse investeerder is het van belang de overeenkomst onder Nederlands toepassellijk recht te laten vallen met een in Nederland bevoegde rechter.

Inhoudelijk gezien bevat een intentieovereenkomst vaak tijdlijnen, afspraken omtrent informatievoorziening, exclusiviteit, toegang tot informatie, welke partij welke kosten draagt, de reikwijdte van het due diligence onderzoek en de uiterlijke ondertekeningsdatum van de overeenkomst.

(terug) naar Bedrijfsovername