Incassoprocedure, de incassobureau's:

De formele procedure is dat een vorderaar de inning van haar vordering uitbesteed aan een incassobureau die gespecialiseerd is in het innen van vorderingen namens haar cliënten.  Een incassobureau heeft geen wettelijke status. Meer formeel is de status incassoadvocaat of (gerechts)deurwaarder.

Een incassoadvocaat kan bijvoorbeeld een conservatoir beslag initiëren of heeft recht om faillissement van schuldenaar aan te vragen.
Een gerechtsdeurwaarder voert taken uit die bij wet zijn toegewezen zoals executoriale titel (uitvoeren, innen etc), het dagvaarden en betekenen (zie ook beslaglegging).

Voor opdrachtgevers is het vaak handig de inning van een vordering uit handen te geven: het kost zelf vaak tijd die niet beschikbaar is en als tussenschakel kan een incassobureau gemakkelijker zakelijk optreden en heeft zij meer dwangmiddelen ter beschikking (denk aan beslaglegging, aanvragen faillissement).

procedure - werkwijze:

In de regel is de procedure als volgt:

• het incassobureau verstuurt een aanmaning (namens cliënt) en sommeert om de vordering binnen een bepaalde (korte) termijn te voldoen.
• Indien geen gehoor wordt gegeven aan betaling stelt het incassobureau de schuldenaar in gebreke en geeft een nieuwe termijn met de waarschuwing dat bij uitblijven van betaling rechtsmaatregelen zullen volgen.

De gemaande zou het wel eens niet eens kunnen zijn met de vordering, bijvoorbeeld omdat niet geleverd is. Het is zaak dat de gemaande dit snel (schriftelijk) kenbaar maakt (en motiveert) aan het incassobureau. Het incassobureau zal dan waarschijnlijk niet gelijk rechtsmaatregelen treffen. De vordering staat immers ter discussie.

Als de schuldenaar wel wil betalen en de vordering niet bestrijdt, maar (tijdelijk) niet kan betalen is het bijna altijd mogelijk een betalingsregeling te maken.

Wie betaalt de kosten?

Hoewel een incassobureau door de leverancier wordt ingeschakeld, komen de kosten meestal bij schuldenaar terecht (voor zover de vordering natuurlijk reëel is). De schuldenaar hoeft hier niet persé mee akkoord te gaan; zij kan dit aanvechten, athans de hoogte ervan; het succes is in sterke mate afhankelijk van de condities gesteld in de algemene voorwaarden van de leverancier.

De kosten kunnen behoorlijk oplopen en bestaan in de regel uit:

• wettelijke rente (verplicht)
• kosten van incassobureau (meestal 15% met een minimum)
  overigens vaak op 'no cure no pay' basis
• procedurekosten (dagvaardiging), griffie-rechten

Al met al kunnen de kosten snel oplopen. Het incassobureau zal, indien zij werkt  op no cure no pay basis, goed bekijken of inning in korte tijd haalbaar is, zeker als de vordering niet al te groot is. Als schuldenaar is het handig om te weten hoe het incassobureau werkt, overigens ook als opdrachtgever.

Zoals al gesteld: als schuldenaar hoeft u dergelijke kosten niet zomaar te accepteren, als de algemene voorwaarden over dit punt vaag zijn.

Betalingsregeling:

Het is gebruikelijk en in het belang van alle partijen te werken aan een betalingsregeling. Er is veel mogelijk. Natuurlijk is dit afhankelijk van de financiële positie van de onderneming en de inschatting van het incassobureau op maximale opbrengst versus inspanning. Spierballentaal van faillissementsaanvraag is in veel gevallen zeer goed pareerbaar door schuldenaar (mits er natuurlijk wel enige middelen ter beschikking zijn/komen).

dagvaardiging:

Als er geen betalingsregeling mogelijk is en er helemaal niets betaald wordt, is de kans groot dat schuldenaar een dagvaardiging ontvangt. Deze dagvaardiging bevat oproep wanneer schuldenaar voor de rechter moet verschijnen, de reden waarom en wordt door de deurwaarder bezorgd. De deurwaarder heeft verder geen macht om iets te doen. Zaken tot € 5.000 worden voorgelegd aan de Kantonrechter (schuldenaar kan hier zelf verweer voeren), hogere bedragen worden voorgelegd aan de Arrondissementsrechtbank (hier heeft de schuldenaar ter verdediging een advocaat nodig). Bij de Raad voor de Rechtsbijstand kan schuldenaar eventueel een pro deo advocaat aanvragen.

Afhandeling van dagvaardiging?

Bij de kantonrechter is het gebruikelijk dat de schuldenaar het verweer op papier zet ('conclusie van antwoord') en uiterlijk drie werkdagen voor zitting inlevert bij de griffie van de rechtbank.

Vaak besluit de kantonrechter de zaak schriftelijk af te handelen; de volgordelijkheid is dan:

• dagvaardiging (schuldeiser)
• conclusie van antwoord (schuldenaar)
• conclusie van repliek (schuldeiser)
• conclusie van dubliek (schuldenaar)
• mogelijk: conclusie van dupliek in reconventie (schuldenaar)
• vonnis (rechter)

De stukken worden uitgewisseld naar partijen. Elke stap duurt snel 1 maand en het vonnis kan ook enige maanden in beslag nemen.

Schuldenaar kan nog in beroep. Als er verweer is gevoerd en het bedrag van de zaak meer dan  € 1.750,- is, kan dit bij het Gerechtshof. Is er geen verweer gevoerd dan kan schuldenaar verzet aantekenen tegen het vonnis.

Soms moet schuldenaar wel eerst (onmiddellijk) betalen (als rechter het vonnis 'uitvoerbaar bij voorraad' heeft verklaard).

Als een vonnis niet wordt opgevolgd binnen korte tijd (meestal een week), dan zal de deuurwaarde het vonnis betekenen en neemt de executie over van het incassobureau, waarbij beslagleggingen kunnen volgen. Nu heeft de deurwaarder dus wel middelen.

In het geval dat een zaak voorgelegd moet worden aan de Arrondissementsrechtbank lopen de kosten aanzienlijk op. Zowel incassobureau als schuldenaar moeten nu advocaten ter hand nemen.

Op deze pagina geven wij een beperkt overzicht van de belangrijkste elementen m.b.t. tot het betreffend subject. Hoewel wij nauwkeurigheid nastreven, staan wij niet in voor de actualiteit en exacte formulering. Wij geven hier geen extensieve uitleg, het is ook niet onze intentie dit te verschaffen. U kunt zich niet beroepen op informatie die door S2Mf is gegeven in deze. U bent verantwoordelijk voor uw eigen informatie-inwinning en de adviseurs, specialisten en partijen die u inschakeld.